روابط بین فردی و تاثیر و تاثرات بیولوژیکی

روابط بین فردی در فعل و انفعالات بیولوژیکی بدن ما تاثیر دارند. تحقیقات بسیاری چنین مسأله ای را نشان می دهند.

دکتر دانیل سیگل ماهیت بین فردی بیولوژیکی ما را بررسی کرده است. او دریافت که مغز و ذهن ما اپراتورهای مستقلی نیستند که به صورت مجزا و در حالت ایزوله از مغز و ذهن دیگر افراد عمل کنند. او بر نوروبیولوژی بین فردی تاکید داشت. 

چنین یافته ای نشان می دهد که هرچقدر به فردی نزدیک باشیم فیزیولوژی ما با وی در ارتباط و تعامل متقابل است. در روابط صمیمانه بیولوژی بین فردی مورد مطالعه قرار گرفته اند. افرادی که ازدواج کرده اند نسبت به افراد مجرد هم شرایط خود، نرخ مرگ و میر پایین تری دارند، چه این افراد مجرد، جدا شده باشند، بیوه باشند یا هرگز ازدواج نکرده باشند. البته باید توجه داشت که زوج هایی که از رضایتمندی پایینی در زندگی مشترک خود برخوردارند نسبت به مجردها از سلامت کمتری هم برخوردارند. 

در هنگام درگیری زوجین هورمون استرس بالا می رود و کارکرد ایمنی بدن پایین می آید. به همین ترتیب هورمون استرس کودکان در خانه هم متاثر از هورمون استرس والدین شان در خانه است. طبق تحقیقاتی که انجام شده است آسم در کودکانی که در خانه های آنها سطح استرس والدین بالاست بیشتر است. 

مطالعه ای بر روی سیصد هزار نفر نشان داده است که اختلال در روابط بین فردی با عوامل ریسک آفرینی همچون سیگار کشیدن و نوشیدن الکل برابری می کنند.